We doen het rustig aan vanochtend. Als we wakker worden is alles nat van de dauw en binnen de tent van onze condens. We hadden gisteravond de was laten hangen onder de bomen, tegen beter weten in. Die was dus niet verder gedroogd. Gelukkig staat er een windje en breekt af en toe de zon door.
Terwijl we rustig aan ontbijten en opruimen kunnen de was en de tent nog wat drogen. Maar helemaal droog krijgen we het niet mee.
Erg laat voor ons doen (11:00!) vetrekken we voor de tocht naar de Maas. Het stadje ligt al snel achter ons en we worden getrakteerd op een ravel naar het noord-oosten. Lekker rustig en een prachtige omgeving, we rijden immers door de Kempen.
De tocht van gisteren zit nog wel in de benen, die willen niet soepel op gang komen. Daar komt nog bij dat we vals plat hebben. Langzaam, maar gestadig gaat de route omhoog en draaien we niet ons gemiddelde.
Gisteren hebben we bij de bakker ook nog koffiekoeken gekocht en die hebben we nog. Bij een bankje drinken we koffie en verorberen we met smaak die koek.
Er komt steeds een vliegtuig achter ons omhoog en maakt dan een bocht. We denken dat het een training is voor de een of andere maneuvre.
Het gaat weer verder. We nemen een staartje Genk mee en zijn weer blij als we de bossen weer in kunnen. Weer een ravel, weer met de wind mee, maar nu een beejte dalend. Dit is geen fietsen meer, we lijken wel motortjes op de fiets te hebben, zo gemakkelijk gaat dit nu.
In Dilsen merken we dat de donkere lucht, die ons al even achtervolgde, ons ingehaald heeft. Even de buienradar checken, maar dat kan niet. We zitten hier in de grensstreek en de mobiele providers vinden het blijkbaar niet nodig om hier fatsoenlijke verbindingen te realiseren. Maar het hoeft niet meer, want de eerste druppels vallen. Gelukkig staan we voor een lunchroom (toeval) en kunnen we daar schuilen en meteen lunchen. Dat is even boffen. De serveerster is overvriendelijk, zo vriendelijk dat we meteen merken dat het niet klopt. We worden netjes geholpen hoor, maar om nu over een warm welkom te spreken…
We gaan weer door en doen eerst wat inkopen bij de Lidl, een stukje verderop. Daar is het ook een en al vriendelijkheid. Op het parkeerterrein worden we gedoogd, maar het liefst zou men met de auto over ons heen rijden. Blijkbaar zijn er in Belgie een paar plaatsen waar men azijn drinkt ipv water.
We rijden weer verder en komen bij de Maas. Aan de belgische kant blijven we op de dijk rijden. Wat is het hier prachtig. Dit is echt genieten. Wijdse uitzichten en natuur in de uiterwaarden.
Een klein pontje brengt ons over de Maas en we rijden aan de Nederlandse kant naar de camping die dichtbij is. Daar worden we vriendelijk ontvangen en krijgen het laatste beschikbare plaatsje. Prima, we hebben er maar 1 nodig.
Het is een adult-only camping, maar daar bedoelen ze niet mee dat er ’s avonds films gedraaid worden. Kinderen zijn niet toegestaan. Het is er dan ook erg rustig.
Frans is net gedouched en Annemieke is nu douchen als ineens Marijn, José en Maud en Jolien verschijnen. Ze wilden ons in Nederland verrassen en dat is ze ook gelukt. Wat een feest. We hebben ze echt gemist.
We gaan samen uiteten en moeten tussen de buien door naar het restaurant. Daar is in eerste instantie alles vol, maar uiteindelijk schuift men een beetje en wordt er een tafel voor ons gereedgemaakt. Hartstikke fijn. Voor Maud is ook gedekt met een kinderbestekje…
We eten en kletsen en praten bij en dan is het weer voor bij. Wij gaan terug naar de camping en zij naar huis. Nog even afscheid en dan vertrekken we.
Op de camping plannen maken voor de komende dag, bloggen, koffie drinken en slapen. We zijn toch wel moe.
Dank voor deze mooie dag met een bijzonder einde.
Max elevation: 92 m
Min elevation: 29 m
Total climbing: 301 m
Total descent: -302 m
Average speed: 16.70 km/h
Total time: 05:05:03
Opmerkingen van Facebook