De camping gisteren is maar een paar kilometer verwijderd van de grens van België en Frankrijk, vandaar onze titel gisteravond.
Vanochtend schijnt het zonnetje als we wakker worden. Dat is welkom, het heeft vannacht nog wat geregend en we hebben gisteren niet alle was drooggekregen. Die hangen we nu snel even op tussen de fietsen zodat we het lekker in de zon kunnen hangen. Nu kunnen jullie ook eens zien dat we de fietsen ook als waslijnhouder kunnen gebruiken. Even later hebben we de tent leeggeruimd en die zetten we dan ook maar in de zon, kan hij ook nog wat drogen. Dan ontbijten, opruimen en inpakken, fietsen beladen, tent opvouwen en inpakken en weg. We doen het rustigaan vanochtend, hoeven vandaag niet zo ver
Al snel zitten we weer op de route en slingeren door kleine franse dorpjes. Dan verandert in een keer het wegdek van asfalt naar betonplaten en even later zien we een café met een belgische vlag. Jammer dat er niet een formeel teken van het overschrijden van de grens is, maar we zitten nu in ieder geval in België. Vreemd gevoel eigenlijk, het lijkt in een keer een stuk dichter bij huis, ook al is hier alles nog in het Frans.
Het land glooit een beetje. In het eerste dorpje wat we tegenkomen zien we de deur van de kerk openstaan en natuurlijk gaan we even naar binnen. De kerk St. Martin is van rond 1920 (na de 1e wereldoorlog die hier alles heeft vernield), maar zeker zo sfeervol als oudere kerken. Wat ons betreft een voorbeeld van een mooie moderne kerk.
We lopen even rond, zien een beeld van St.Jacques wat we vast moeten leggen en branden een kaarsje en zeggen onze gebeden. Dit geeft iets extra’s aan deze reis, we zijn niet alleen aan het genieten maar krijgen hierdoor een extra impuls voor ons eigen spirituele leven.
We fietsen door en komen op het jaagpad langs de Schelde te fietsen, dit zal ons tot in Doornik brengen. Het fietst wel lekker zo, wat ons betreft mag dit wel even doorgaan. Af en toe een kasteeltje of fort of stadmuur doorbreekt het groen van de omgeving.
Opvallend zijn ook de voormalige kalkovens, restanten van de vergane glorie hier.
Doornik is een drukke stad en we gaan eerst naar de kathedraal kijken. Fietsen in Doornik valt niet mee, men wil blijkbaar alles in stijl doen en dus zijn bijna alle wegen voorzien van kasseien. Dat is niet ons favoriete wegdek, wij en onze bepakking trillen alle kanten op. De kathedraal wordt gerestaureerd. De stukken die al klaar zijn zien er mooi uit, maar er is nog veel niet klaar en dat is allemaal afgeschermd. We kunnen naar binnen, maar daar is bijna alles verdwenenachter beschermende panelen voor de restauratie. Jammer!
Na de kathedraal gaan we naar de St.Jacques kerk, onderweg genietend van de oude woningen en gebouwen. Het is wel erg mooi hier. De St.Jacques kerk is snel gevonden. Er wordt binnen prachtige muziek gedraaid en schept tesamen met de mooie kerk een bijzonder sfeer. Hier zou je wel een tijdje kunnen blijven zitten. Hier vinden we St.Jacques natuurlijk terug als beeld en in een prachtig raam.
We lunchen op de markt, met uitzicht op debelfort-toren. Een pronkstuk van de burgerij destijds.
We verlaten Doornik, steken de Schelde over en gaan de “Vlaamse Ardennen” in, een licht heuvelig gebied. Hier worden de klimspieren weer eens getest met een paar lange en korte, maar af en toe stevige klimmetjes. Best wel weer eens lekker om te moeten “werken” op de fiets. Daarbij krijgen we nu weer mooie vergezichten die je ineen plat landschap niet zo vlug hebt.
We komen weer door kleine dorpjes heen en bij een van die dorpjes Grandmetz staat een mooi landhuis aan de Rue St.Jacques,de vroegere pelgrimsweg van hier naar Santiago.
Even verder komen we langs een kapel/ graftombe als gedenkteken aan Clementine D’Oultremond, een weldoenster van vroeger. Helaas is het hek gesloten enmoeten we het met een foto doen.
In Lessine gaan we even de St.Pieter in, een kerk die behoorlijk oud is, maar niet die uitstraling heeft. Best wel een mooie kerk, maar wij vinden het niet bijzonder. Het mooiste is nog het beeld van Petus op de deur.
Op de markt van Lessine drinken we een kopje thee. Het is niet het beste deel van de bevolking die we hier meemaken en het is al laat, we zijn dus al weer vlug op weg.
Direct bij Lessine gaan we het jaagpad van de Dender op en blijven daar fietsen tot in Geraardsbergen. Ondertussen passeren we de taalgrens en kunnen/moeten we weer Nederlands praten. Dat is wel even wennen weer. In Geraardsbergen doen we wat boodschappen (en zeggen nog steeds bonjour en merci en au revoir…) en kijken meteen even rond. Snel zitten we weer op de fiets omdat we nog een paar kilometer naar de camping moeten. We blijven nog op datjaagpad en dat schiet weer lekker op.
De camping ligt nagenoeg aan de route en is heel groot, gelukkig is er een tentenveldje zodat het weer voor ons behapbaar wordt. Daar staat ook een meisje uit Leeuwarden; zij is alleen en op weg naar Santiago; maar Santiago is niet haar ultime doel, ze heeft maar 3 weken en wil ook nog met haar vriend die haar tegemoet komt, vakantie vieren. Ze komt bij ons zitten en we wisselen de nodige ervaringen uit. Wat is het toch leuk om over onze eigen tocht te vertellen, het komt zo weer helemaal terug.
We eten, douchen enbloggen. Morgen weer verder naar het noorden.
Het was een mooie dag, we hadden mooier weer dan verwacht en het fietsen door de vlaamse heuvels was lekker. Het is hier een prachtige omgeving. Dank voor deze mooie dag, het is eenvoorrecht om deze tocht te mogen maken.
Vandaag is Natasja jarig, hartelijk gefeliciteerd!
Max elevation: 94 m
Min elevation: 11 m
Total climbing: 680 m
Total descent: -677 m
Average speed: 17.14 km/h
Total time: 10:55:38
Marlies
Leuk, dat jullie de was aan de fietsen nog kunnen laten zien!!!!
Vandaag weer een goede fietsdag en of het niet op kan, jullie komen nog best veel kerken tegen!!
Zojuist is een Nederlandse zwemster gehuldigd, omdat ze goud heeft gehaald, een geweldige prestatie!!!!
Maar ook jullie prestatie is geweldig, jullie hebben alles gegeven en dat kan alleen maar als je een goed team bent!!! Jullie komen steeds dichter bij huis en dat moet ook weer heel fijn zijn.
Daarom nog twee keer heb ik de kans jullie via dit blog een mooie en goede fietsdag toe te wensen, veel liefs.
Raymond
Alee! Ge kunt weer Nederlands praten daar in het Vlaamse land. Nog even en dan komt Wijk in zicht. See you soon my friends. Ray