We waren gisteren enigszins bevreesd voor veel herrie op de camping. Dit is erg meegevallen, althans, als die er was hebben we er niets van gemerkt; we hebben geslapen als een os. Om 7 uur werden we wakker, eigenlijk iets later dan de bedoeling was, en begon het inmiddels gewone ritueel. Inpakken, ontbijten, tent afbreken en wassen/tandenpoetsen. Onze “buurvrouwen” hadden gisteravond nog het transport van hun bagage geregeld zodat ze de klimmen van vandaag met wat minder ballast hoefden te doen. Ze gingen iets eerder weg dan wij.
Blijkbaar hebben we in Logrono een kortere weg genomen, want in het centrum kwamen we ze weer tegen. Weer viel ons op dat er een groot verschil is bij de Spanjaarden in de dorpen en de steden. In de steden is men veel agressiever. Er is gewoon sprake van pestgedrag tov fietsers. Buiten de stad is dit totaal anders, vriendelijkheid en dienstbaarheid alom. Maar ja, dat is blijkbaar de gewoonte hier.
We fietsen verder, de stad uit. De eerste kilometers delen we de route met de wandelaars. Anja vroeg in een reactie of de route wel goed is aangegeven. Dit is voor wandelaars wel het geval. Overal staan borden en gele pijlen. Als je verkeerd loopt ben je echt stekeblind. Op de fiets zitten we meestal op landelijke wegen die een beetje parallel lopen met de wandelroute. We delen tot nu toe zelden hetzelfde pad. Fietsers en lopers gaat niet goed samen. Onze snelheid ligt een stuk hoger dan die van hen en zij lopen graag in groepen naast elkaar…
Het eerste stuk hebben we gezamenlijk, inclusiefde steile klimmetjes over steenslag (van 10-12%!).
Opeens hebben we een pad langs de snelweg en daar staat een camino-gangster (geen gangster maar een meisje wat de camino loopt) iets in het hek te vlechten. In het hek hangen diverse zaken, merendeels kruisjes van takjes, die door caminogangers zijn aangebracht. Indrukwekkend! Toen we vroegen waarom ze dat deed vertelde ze omdat dat goed voelde.Een meer belangrijke reden is niet nodig.
We rijden verder en na een tijdje scheiden de wegen van de wandelaars en de fietsers zich. Na een paar km rijden we een dorpje binnen, Navarrete, we kopen lekker brood bij de bakker en drinken ons eerste kopje koffie. Als we het dorpje uitrijden is bij de begraafplaats een middeleeuwse poort met beeltenissen van de Roelantsage.
Dat staat in ons routeboek. Wat er niet in staat is dat er ook een plaquette aan de muur is bevestigd ter nagedachtenis aan een Nederlands vrouwelijkepelgrim die hier (’86) is overleden.Nog indrukwekkender…
< P>
< P>
De weg stijgt langzaam maar zeker, we zijn kilometers lang aan het klimmen, niet veel maar toch, we fietsen rond de 14 km/uur terwijl we op een vlakke weg tussen de 20 en 22 km/u zitten.
De weg strekt zich voor ons uit en biedt af en toe uitzicht op datgene waar we naartoe moeten.
Het is fris, nog geen 18 graden en we fietsen met de jacks aan. Dat is weer eens wat anders danmet 37 graden in de zon fietsen.
< P>
< P>
We klimmen gestadig en mogen ook een stukje dalen, dan komen we aan in de stad Najera, we lopen even rond, worden door een meisje lief verwezen naar de vvv, waar we een stempel krijgen en een foto maken van het kunstwerk wat daar buiten aan de muur hangt. We hebben geen idee wat het voorstelt, maar vinden het gewoon mooi.
Najera kent een oud klooster wat in de zomermaanden de bezichtigen is, vandaag niet.Het portaal alleen al is al mooi.
We lunchen op een terrasje en eten onze eerste paella deze reis. Het gaat er goed in.
Na de lunch zoeken we eerst onze weg door een parkje. Een behulpzame spaanse wijst ons de weg naar de Camino, echter volgden de fietsers nu even een eigen route…
Dat merken we ook. We fietsen over landelijke weggetjes zonder een wandelaar te zien. Wel mogen we onze klimspieren weer eens trainen met lange gestage klimmen, afgewisseld met felle korte klimmetjes van 7-10%. We vergeten helemaal foto’s te maken van dat gedeelte…
Dan is het klimmen voorbij en mogen we gaan beginnen aan de afdaling naar onze bestemming vandaag. Onderweg komen we nog een rotonde tegen, met daarop een ijzeren schaduwbeeld van een pelgrim en de jacobsschelp. Zo zie je dat in deze streek steeds meer in hetteken van de camino komt te staan.
We dalen behoorlijk, maar de tegenwind is ook behoorlijk, zodat we een beetje mee moeten trappen omde vaart (30 km/u) erin te houden.
Zo kunnen we een beetje uitrusten op de fiets. Dan voert de weg ons rechtstreeks St.Domingo in. Een mooi gezicht.
Als we de stad binnenfietsen krijgen we niet het mooiste gedeelte van de stad te zien, we hebben associaties met films van Clint Eastwood die een gehavend cowboy-dorp binnenrijdt.< BR>
We fietsen direct langs de zusters Cisterciënsen en melden ons aan. Een giechelende non heet ons welkom en schrijft ons in. Ze regelt twee bedden naast elkaar in een nis. We zetten de fietsen in de stalling en halen eraf wat we nodig hebben. De refugio is ondergebracht in een middeleeuws gebouw en dat is te merken. Luxe is hier vreemd…
We douchen en gaan de stad bekijken. De kathedraal bezoeken we niet. Je moet er entree betalen omdat er kunstwerken hangen, maar principieel zijn we tegenstanders van het heffen van entree in een kerk. We zoeken wel een kleineremariakapel aan hetzelfde plein en bidden daar.
Op aanraden van een camino-ganster beklimmen we de toren van de kathedraal. Het uitzichtover de omgeving is wijds en mooi.
Hierna gaan we een lekker potje bier drinken;we eten/ genieten van een menu pelligrini. Vanavond is de finale van het voetbal, maar wij zullen er weinigvan merken en de slaap der onschuldigen slapen.
< P>
Het was fris vandaag, zelfs koud af en toe. Zelfs bij het klimmen was het lastig om goed op temperatuur te komen en te blijven. De ontmoeting met het hek met ingevlochte kruisen was mooi en we ervoeren iets van een sacrale plaats daar. Veel mensen hebben iets van hun gevoelens daar achtergelaten. We hebben hard gewerkt vandaag, harder dan we hadden verwacht, maar het was weer mooi. We zijn weer een stukje dichterbij, dichterbij Santiago, dichterbij elkaar en dichterbij thuis.
Dankvoor deze dag, we zijn bijzonder bevoorrecht.
< P>Vandaag is Hans Derks jarig, gefeliciteerd Hans!
Max elevation: 795 m
Min elevation: 305 m
Total climbing: 1103 m
Total descent: -766 m
Average speed: 14.53 km/h
Total time: 07:43:36
Anja en Rini
Vreemd he, die temperatuurverschillen. Als je er maar niet ziek van wordt. Goed geregeld met die pijlen voor de lopers. Ook vreemd dat fietsers en lopers moeilijk samengaan: ze willen hetzelfde, zouden elkaar kunnen vinden in hun doel. Dat ze ieder een eigen weg gaan: tja,logisch. Santiago komt steeds dichterbij…steeds meer tekenen van mede-bedevaartgangers. Indrukwekkend. Succes morgen. Wachten elke dag met smart op jullie blog. Toi,toi,toi. Dikke kusXXX
Ad en Marlies
Jullie hebben inderdaad weer hard gewerkt vandaag!!! Wat is iedere dag toch bijzonder, wat zien en beleven jullie veel verschillende dingen op een dag!!! Wel grappig een giechelende non, er is wat dat betreft dan nog niet veel veranderd!
Toen ik vroeger met het matrozenkoortje ging zingen bij de Clarissen, dan stonden de nonnen ook altijd te giechelen als ze ons zagen!
Het blijkt dat de wandelaars en de fietsers eigenlijk op een heel verschillende manier onderweg zijn, ook appart om dat zo te ervaren!! Jullie komen in ieder geval steeds dichter bij jullie doel en dat maakt dat ik nooit ga slapen voordat ik eerst jullie blog gelezen heb!!! Ongemerkt maak ik hier thuis met jullie de pelgrimstocht mee en word ik me bewust van hoe bijzonder dit is, dit zou ik zelf nooit kunnen, bedankt dat jullie dat doen!!! Voor morgen weer een bijzondere dag, veel liefs!!!
José Roeleveld
hier maar weer een reactie van mij ik vind het zo knap wat jullie daar saampjes presteren ik volg het iedere dag geweldig om te lezen , ik zou zeggen ga zo door en hou vol en vooral geniet ervan dat is het belangrijkste. groetjes José Roeleveld.
Leo Dix
2 kanjers van mensen op weg naar hun THUIS, mooi om te lezen dat jullie dat allebei zo ervaren. Ja iets wat je samen graag wil en lukt is inderdaad thuiskomen. Mooie verhalen die wij hier elke dag weer te lezen krijgen van jullie fietservaringen, dat is een voorrecht voor ons. Dank daarvoor. Nog een week fietsen en dan denk ik dat jullie er zijn, samen heel veel succes morgen en een groet uit het Waikse.